To praktyczne rady także dla tych, którzy mają na „liczniku” przebiegnięte kilkanaście tysięcy kilometrów.

Butów do biegania nie szuka się „last minute” i na promocyjnych wyprzedażach. Można, owszem, trafić na okazję, ale pod warunkiem, że wiesz jakich butów szukasz, a nie polujesz tylko na atrakcyjną cenę. Nieprawidłowy dobór butów do biegania może szybko zafundować tobie nie tylko kontuzję. Nie chodzi o to, by biegać na boso, ponieważ grozi kontuzją bieganie na bosaka po asfalcie, kamieniach i szkle. Podczas treningów i startów w Etiopii spotkałem może dwóch bosonogich biegaczy.

Mistrz olimpijski w maratonie Etiopczyk Bikila Abebe wygrał wprawdzie w Rzymie bez butów, ale był to rok 1960 r. Kolejne maratony biegał już w cieniutkich butach. Dzisiaj byśmy je nazwali „naturalne”. Nie każdy może jednak biegać w takich startówkach, ponieważ większość nie potrafi biegać naturalnie.

Początkujący biegacze stawiają kroki z tzw. pięty. To w dużej mierze wymusza obuwie. Lądowanie na pięcie sprawia, że nie można użyć stopy jako sprężyny. To skraca krok, obciąża mięśnie czworogłowe, a łydki nie pracują wystarczająco mocno. Co więcej, biodra i miednica przejmują siłę uderzenia o podłoże, a to prowadzi do kontuzji.
Wielu wydaje się, że wystarczy kupić buty, ubrać się i po prostu zacząć biegać.

„Chociaż bieganie należy do najszerzej dostępnych sportów, takie uproszczenie sprowadziło wielu biegaczy na manowce”, dodaje Danny Abshire, amerykański trener czołówki maratończyków i triathlonistów, nauczyciel naturalnego biegania.

„Miliony zapisują się na zawody i maratony, ale niewiele myśli o treningu czy właściwej technice biegu”. Bez poprawnej (czytaj: naturalnej) techniki biegu można ukończyć półmaraton i maraton, uciec zawałom, ale prędzej czy później dopadną ciebie kontuzje. Można zagrać w golfa kijem od szczotki, ale, przyznacie, raczej będzie to komiczne. Bez poprawnej techniki będziesz wkładał za dużo energii w stosunku do osiągniętego efektu. To tak, jakbyś młócił wodę pseudo kraulem podczas etapu pływackiego triathlonu, trwoniąc siły na kolejne etapy.

Spójrzmy na obrazek poniżej w jakim stylu biegają arcymistrzowie bieżni i biegów ulicznych.

Teraz czas na drugą stronę medalu. Prawidłową technikę biegu uniemożliwiają buty biegowe. Wiele modeli wymusza niepożądany ruch. Zakup obuwia wyposażonego w rozmaite „wodotryski” nic nie gwarantuje. Musisz mieć buty skrojone na siebie (o tym w kolejnych odcinkach). Biegacz musi stanąć twardo na ziemi. Dosłownie. Nie bujać się, jak na resorach.

„W momencie, kiedy przodostopie dotyka ziemi, informacja dociera do twojego mózgu, który wykorzystuje wiedzę o pozycji ciała, by biec w najbardziej efektywny sposób”, wyjaśnia Danny Abshire, który zastosował swoją wiedzę w nauce biegania takich mistrzów, jak Mark Allen, sześciokrotny zwycięzca zawodów Ironman na Hawajach czy inny mistrz triathlonu Craig Alexander.

Naukę biegania trzeba zacząć od stóp. Nie od kręcenia śmieciowych kilometrów. Wydajność, jakość kroku biegowego zależy od pracy stóp złożonych z 26 kości, 33 stawów i ponad setki ścięgien, więzadeł. Teraz pewnie inaczej spojrzysz na swoje stopy.

W kolejnym odcinku porady zakupowe dotyczące butów najnowszej generacji z płytką karbonową.

Przemek Walewski